Decyzja o szukaniu pomocy to pierwszy krok ku zmianie, dlatego tak ważne jest rozsądne i świadome dobranie rodzaju pomocy.

Droga do szczęścia – czyli gdzie i u kogo szukać pomocy

Czasami trudno zdecydować się, u jakiego specjalisty należy szukać pomocy. Często wydawać by się mogło, że psychologia to ta sama specjalizacja co psychoterapia; psycholog mylony jest z psychiatrą, zaś lekarz seksuolog z seksuologiem psychoterapeutą. Należy podkreślić, że to nie są te same zawody.

Pojawia się zatem pytanie: Kto jest kim? Wszyscy specjaliści wymienieni powyżej mają za zadanie pomagać osobom, które do nich przychodzą. Może się wydawać, że korzystanie z pomocy któregokolwiek z nich jest czymś wstydliwym, może budzić obawy lub lęk.

Ale pamiętajmy, że specjaliści wyszkoleni są w pomaganiu. Nie oceniają ani nie wydają wyroków. Natomiast starają się pomóc zrozumieć siebie. Każdego ze specjalistów obowiązuje tajemnica zawodowa. Wyjątkiem są tylko te sytuacje, które mogą stanowić zagrożenie życia lub zdrowia osób, którym pomagają lub ich bliskich.

Psychoterapia skierowana jest głównie do czterech grup osób:

Psychoterapia może być także wykorzystywana przy leczeniu niektórych chorób psychosomatycznych
(choroba wieńcowa, wrzodowa, nadciśnienie, astma oskrzelowa, atopowe zapalenie skóry, alergie i inne). W
takich przypadkach psychoterapeuta współpracuje z lekarzem specjalistą (kardiologiem, gastroenterologiem,
endokrynologiem etc.)

Terapia psychologiczna może być również skierowana do dzieci u których obserwujemy:

Do zadań naszych psychologów należy w szczególności:

Popularyzowanie wiedzy psychologicznej w taki sposób, aby poprzez określone zabiegi i sposoby działania z pacjentem, doprowadzić do usunięcia przyczyny, a tym samym rozwiązania problemu. Zatrudniani przez nasze Centrum specjaliści udzielają rzetelnej i kompleksowej pomocy psychologicznej, pracują z wielkim oddaniem i zaangażowaniem.

Czym jest psychoterapia i dla kogo ona jest?
W końcu stało się jasne, że skoro z problemami związanymi z ciałem bez skrępowania idzie się do lekarza, to gdy nasze trudności dotyczą relacji z innymi, myśli czy uczuć – wtedy właśnie jest czas, żeby skorzystać z pomocy psychoterapeuty. Psychoterapia to proces powrotu do równowagi psychicznej czy, wręcz znalezienia równowagi, której wcześniej nie było.

W procesie psychoterapii narzędziem jest sam terapeuta (w tym jego osobowość), jego wiedza, kompetencje, doświadczenie zawodowe i osobiste. Podczas psychoterapii mamy możliwość innego doświadczania siebie i rzeczywistości. Odkrywania swoich zasobów,
czyli tego czym się już dysponuje, rozwijania ich i wzmacniania. Psychoterapeuta nie ocenia i nie doradza!

Towarzyszy w procesie terapii. Prowadzi proces tak, aby osoba, z którą pracuje, sama odkryła, czego potrzebuje i jak to osiągnąć oraz żeby sama podejmowała decyzje i brała odpowiedzialność za swoje życie. Psychoterapia pomaga w odzyskaniu równowagi psychicznej i emocjonalnej, ale też somatycznej, bo zdarza się, że problemy psychiczne i emocjonalne dają o sobie znać poprzez dolegliwości somatyczne.
Psychoterapia może być również sposobem poznawania siebie lub wspomagania rozwoju osobistego. Przebieg sesji zależy od nurtu, w jakim pracuje dany psychoterapeuta. Zależy też od tego, co osoba korzystająca z terapii wnosi na spotkanie – potrzeby, cele, oczekiwania. Psychoterapia opiera się między innymi na rozmowie, choć terapeuta może zaproponować także inne formy działania, np. rysunek, list,
oglądanie zdjęć bądź filmów. Na ogół na pierwszym lub kilku pierwszych spotkaniach omawiany jest problem i zakres pomocy. Potem zaczyna się właściwy proces psychoterapeutyczny.

W psychoterapii kluczowa jest relacja, która tworzy się między terapeutą a pacjentem. W dużej mierze sama ta relacja może być czynnikiem wspomagającym proces psychoterapii. Trzeba pamiętać, że to zawsze spotkanie dwóch osób, i tak jak bywa to w życiu „poza gabinetem”, czasami te osoby mogą sobie nie odpowiadać. To wskazówka, że powinno się poszukać innego specjalisty. Dotyczy to początków terapii. Po pierwszym lub drugim spotkaniu osoba szukająca pomocy na ogół już wie, czy dany specjalista jej odpowiada, i czy uda się zbudować z nim relację, która oparta będzie na zaufaniu. Zaufanie bowiem jest kolejnym czynnikiem wspomagającym proces terapii. Jeśli wątpliwości co do osoby terapeuty pojawią się po kilku miesiącach terapii, to warto je omówić z psychoterapeutą.

Podczas jednego z pierwszych spotkań, w zależności od nurtu psychoterapeutycznego, może zostać zawarty tzw. kontrakt – określenie celu pracy i częstotliwości spotkań. A jeśli się da, to także przybliżonego czasu trwania terapii – czasami nie da się tego określić na początku terapii. Czas trwania jednego spotkania: od 45 do 60 min. W przypadku terapii par, rodzinnej lub grupowej, czas spotkania może
być dłuższy. W terapii indywidualnej i grupowej przyjmuje się, że optymalne są spotkania cotygodniowe . W przypadku silnego kryzysu spotkania mogą odbywać się częściej niż raz w tygodniu.